Nadat Alexander de Grote Egypte veroverde, was Grieks de taal van de elite, terwijl de lokale bevolking Egyptisch bleef spreken. Het Egyptisch bleef als de gemeenschappelijke nationale taal voortleven in het Koptisch, nog lang nadat duizend jaar later het Arabisch het Grieks verving en nu nog in de christelijke kerk.

De dynamische uitwisseling tussen taal en culturele kringen wordt zichtbaar in de papyri, omdat de taal identiteit schept, de gemeenschap vormt en definieert, de sociale en politieke elite signaleert en het culturele geheugen vormt. De tentoonstelling schetst een veelzijdig beeld van het meertalige Egypte uit de oudheid en gaat ook in op de veranderingen in taalgroepen en het belang van tweetalige teksten als uitdrukking van de assimilatieprocessen die Egypte door de eeuwen heen hebben gevormd.

Tentoonstellingsinformatie van het museum

Beeld: Huwelijksakte, overgenomen van website Papyrusmuseum, © Österreichische Nationalbibliothek